Beyin ile kalbin bütünlüğünde başarılı olmamak mümkün değildir. Eğitilmeye yatkınlığın oluşmasında ve öğrenme becerisinin gelişmesinde çocuğun kalbiyle beyninin bütünlüğünün sağlanması eğitimi esasıdır.

İlgi, bilgi kazandırır. Bilgi, ilgilenmeyi artırır. İlgi ile bilgi ikilisi birbiriyle en kadar bütünleşirse, eğitime yatkınlık o kadar artar. Eğitime yatkınlığın artması demek, öğrenme yeteneğinin güç kazanması demektir. Hani, başarısız çocuğun başarılı olmayışını ifade etmek isteyenlerin “İçinde yok” içinden gelmiyor demeleri var ya, çocuğun derse karşı ilgisizliği, işte bu aslında çocuğun yakın çevresinin çocuğa karşı bilinçsizliğinin bir sonucudur. Bilinçsizlik başarısızlığı geliştirmiştir.

Her anne ve baba çocuğunun derslerinde başarılı olmasını ister. Fakat bu istemek sadece arzu etmek demek değildir.

Çocuğun derslerine ilgi duymasına, yani anne baba tabiriyle İÇİNDE OLMASINA alıştırılması gerekir. Çocuğun bebeklik döneminden okula başlayacağı yıla kadar hiçbir yaptırım uygulayamayanlar çocuğunun içinde olmayışından yakınmaya gerek duymasınlar. Çünkü ne verdiler ki yakınsınlar. Ne yatırdınız ki ne bekleyesiniz. Sadece ders çalışmasında değil, çocuğun en doğal hakkı olan ve bundan çok haz duyan oyunlarda bile anne babanın bilinçsiz ve ilgisiz davranmaları, çocuğun doğru dürüst oynamasını engeller. Tamamen ilgisiz bırakılan çocuk yararsız, kuralsız, hiçbir eğitsel değeri olmayan, adına oyun bile denemeyecek kadar basit boğuşmalardan ibaret olan hareketlerle gün öldürürüler.

Çocuklara ilgisizlik oyunlarda olduğu gibi iş kavramında da kendini gösterir. El becerilerinin gelişip gelişmemesi çocuğun yakın çevresindeki insanları ilgisine ve bilgisine bağlıdır. Ev içinde ve ev dışında çocukla ilgilenen herkes çocuğun DİKKAT ve ALGILAMA yeteneğinin gelişmesi için ne yapılacağının bilincinde olmalıdır. Üç yaş öncesinden başlamak şartıyla çocuğun günlük yaşamındaki olaylar üzerine dikkati çekilmelidir. Dikkatini toplaması için zihin egzersizleri yaptırılarak ilgi uyandırmaya çalışılmalıdır. Günlük olaylardan yararlanılarak çocuk için fırsatlar hazırlanmalı; özellikle toplum hayatında her kişinin ayrı bir değeri ve yeri olduğu çocuğa kavratılmalıdır. Her çocuk evdeki işbölümüne katılmaya, kendisine düşen sorumluluğu anlamaya alıştırılmalıdır. Bu suretle çocuk hayata, yaşam koşullarına ilgi duymaya başlayacaktır.

Dolayısıyla merak uyanacak, çevresine ilgi artacaktır. İlgisi arttıkça da işte, halk arasında söylenen “ÇOCUĞUN İÇİNDE YOK” tabiri ortadan kalkacaktır. Böylece öğrenme isteği belirecek, her şeye ilgi duyacaktır. Çevresiyle ilgilendikçe de bilgilenmeye başlayacaktır. Bilgilendikçe çevresinde olup bitenlere karşı ilgisi kat kat çoğalacaktır.

Bilgilenmek için ilgilenmek şarttır.

Çocukta öğrenme isteğinin uyanması ve başarının artması için şu yöntemler uygulanmalıdır:

A-Çocukları eleştirel düşüncelere yöneltiniz.

B-Çocukların karşılaştıkları, yaşadıkları olayları çözülmesi gereken birer problem olarak ele almalarına yardımcı olunuz. Bunun için:

1-Problemlerini çözebilmek için yollar aralamalarına,

2-Gerekli olan bilgi ve malzemeleri toplamalarına,

3-Topladığı bilgileri karşılaştırıp değerlendirmelerine,

4-Sonuca ulaşıp genel hüküm vermelerine,

5-Verdikleri hükümlerin doğru olup olmadığını ölçebilmelerine,

6-Elde ettikleri bilgileri kullanmalarına, REHBERLİK EDİNİZ.

Eğer çocuklarınızın başarılarını düşünüyorsanız önce çocuğunuza vereceksiniz. Bu veriş çikolata veya şeker ya da oyuncak vermenizden farklıdır.

ÇOCUKLARIN GÖZÜNDE HERKES KENDİSİNE YAKIN OLUDUĞU ÖLÇÜDE SEVGİLİ, HERŞEY MİDESİNİ TATMİN EDEBİLDİĞİ DERECEDE KIYMETLİdir.

Sonuç olarak, ilginin bilgi doğuracağını, doğan bilgilerin yeniden bilgiler getireceğini unutmayalım. Çocuklarda uyandıracağınız ilgilerle, kazandıracağınız bilgilerin, becerilerin güzel alışkanlıkların ve olumlu davranışların ancak ve ancak çocukların hayatla ilgileri derecesinde yararlı olabilir.

İlgilerinizin ve bilgilerinizin çocuklarınıza uygulayacağınız eğitsel yöntemlerin başarı ve mutluluklar getirmesini temenni ederim.