Eğitim biçiminin temeli bebeklik döneminde başlar. Bu dönemde kazandırılacak esaslı bir alışkanlık kavramı önem taşımaktadır. Çocuğun ilgi ve yeteneklerini geliştirerek yeterli derecede sorumluluklar yüklemeye çalışmak ve bu sorumluluklarla AİLE İÇERİSİNDE İŞ GÖRME ALIŞKANLIĞI kazandırmak suretiyle okul öncesi eğitiminin tamamlatılması insan yavrusunun geleceği açısından yüksek değerler arzeder.

     OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİ’nin tam verildiği ve seviyeye uygun bulgu ve becerilerin tam kazandırıldığı çocuklar, BAŞARILI OLMA YOLLARIN’nda yürümeyi iyi bilirler. Bu çocukların hayata hazırlanmaları kolaylaşır. Bebekliklerinden beri yeterli alışkanlıkları kazanmış olan ve bu alışkanlıkları kullanabilen çocuklar okul hayatında başarılı olarak hem bundan haz duyarlar; hem de anne, baba ve tüm yakınlarını mutla ederler.

     Başarılı insanların en belirgin iki özelliği vardır. Birincisi sorumluluk duygusunun kuvvetli, ikincisi de çalışma azminin güçlülüğüdür. Bu iki kuvvet olumlu yeteneklerin gelişmesini sağlar. Sağlar ama, bu öyle durup dururken kendiliğinden oluşup gelişmez. Bu bir eğitilme işidir. Onun için hep eğitim, eğitim, eğitim diyoruz. Anne ve baba eğitimi! Eğitim, eğitim. Yani EĞİTİM KERE EĞİTİM.

     Çocuklarımızın eğitilme süresince ilgi ve kabiliyetleri yönlendirilip alabilecekleri doğrultuda programlı olarak yetiştirilmelidir.

     Eğitilme süresi denilince, bunu sadece okula başlatıp devam ettirerek mezun olacağı zaman süreci olarak düşünürsek aldanırız. Çocuğun eğitimi BEBEKLİK DÖNEMİ’nde başlar. Sorumluluk duygusu bu dönemde kazandırılmaya çalışılmalıdır. Evet.! Altını çizerek ifade ediyorum.

     SORUMLULUK DUYGUSUNUN ÇOCUĞA AŞILANACAĞI ZAMAN, ONUN BEBEKLİK DÖNEMİ’dir. Bebek daha kundakta iken onun gözleri önünde gezdirilen bir varlığı başını çevirerek her yönde izlemeye başladığı zaman algılama başlamış demektir. Gözleriyle ses veya görüntünün geldiği yeri aramaya başlamışsa öğrenme olayı gerçekleşiyordur. Eğer süt şişesini, mama kabını ona yaklaştırdığınız zaman emeceğini, yiyeceğini kavrayarak olumlu tepkiler gösteriyorsa algılamasının harekete geçtiğini bilmeliyiz. Eline verilen sesli oyuncağı, sallıyor, tutuyor, neşeleniyorsa işi anlıyor sayılır. Parmağınızı sıkıca tutuyor, kalemi yakalıyorsa iş yapma yeteneği başlamıştır. Onun emeklerini boşa çıkarmamak için göstereceğiniz eğitsel ilgileriniz sorumluluk duygularının gelişmesine yol açar. İşte böylece, bebeğiniz çağrılınca başını çevirip baktığı, elindeki mama kaşığıyla bardağa, fincana vurup kırdığı, kalemle duvarları çizdiği günlerde onun temel eğitimi başlatılmalıdır. Bu zamandan itibaren okul öncesi eğitimine sistemli bir şekilde yer verilmeli, görülen yetenekleri yönlendirilip, faaliyetleri kuvvetlendirilip eğitsel programlar uygulanmalıdır.

     Yavaş yavaş, fakat vaktini geçirmeden çalışma yollarının eğitsel yöntemlerini bilerek uygulamalar yaparsanız çocuklarınızın başarı yolunda bilinçlenmelerine ışık tutmuş olursunuz.

     Kim çocuğunun başarısız olmasını ister ki.! Elbette kimse istemez. Fakat başarılı olmak için yapılması gerekenlerin üzerinde durmazlar. Risk ve sorumluluk herkese hoş gelmiyor. İşte bu yüzden kaybediyorlar. Başarılı olmak için önce riske girmek, sorumluluk yüklemek, yöntemleri öğrenmek şarttır.

     İnsanın ruhuna, yapısına bedava kazanmak, anafordan geçinmek, “armut piş, ağzıma düş” duyguları yerleşirse o insana başarılı olma yolları kapanır.

     Güçlü, istikrarlı, hür ve demokratik bir düzenin gerçekleşmesine ve devamlı olmasına ihtiyacımız var. Çocuklarımızın geleceğe hazırlanmasında sorumluluk duygusunun, bilgi, beceri ve yeteneklerinin gelişmesinde, anlayışının artmasında, geniş bir dünya görüşünün sahibi olmalarında anne, baba ve öğretmenlerin emeğinin önemi, insan oluşumuzun temeli, okul öncesinin esaslarındandır.

     Sonuç olarak önemle vurgulayalım ki.. Çocuklarımızın geleceğe hazırlanmasında, anlamaları, öğrenmeleri, uygulamaları sonucunda İYİ DAVRANIŞLAR kazanmaları OKUL ÖNCESİ’nin özünü teşkil edecektir. Bunu sağlamak ve yavrularımızın hayatta zorlanmamaları için OKUL ÖNCESİ EĞİTİMİ’ne çok önem vermemiz şarttır.

     “Hayattan beklentilerimizin gerçekleşmesinde en önemli faktör öğrenmektir. Öğrenmeyi başarabilmenin yolu da Ana Okulu’ndan geçer.”